De Nederlandse cocktailindustrie is inmiddels volwassen te noemen. Vrouwen achter de bar zijn echter nog ondervertegenwoordigd. Hoe komt dit? En welke belemmeringen of juist voordelen ervaren zij? “Gedraag je als een professional en reken zo af met de vooroordelen die nog heersen.”
Tekst Ingmar Voerman
Marie-Louise Taal
De 35-jarige Marie-Louise Taal stond 10 jaar lang achter de bar bij legendarische, Rotterdamse cocktailbars als Stockholm, Level, Blender en Ayla. Sinds 1,5 jaar werkt ze als merkambassadeur voor Hooghoudt Jenever, waarvoor ze onder andere regelmatig als gastbartender ergens in Nederland achter de bar springt. “Het is nog echt een mannenwereldje, maar het is ook gewoon een zwaar beroep”, begint ze. “Je staat wel 12 uur achter elkaar te strijden op je benen en keihard cocktails te shaken tot diep in de nacht. Dat maakt bartending denk ik meer iets voor mannen. Ik vind het wel leuk en gezellig tussen hen, maar ben zelf natuurlijk ook een halve vent”, lacht ze.
Een vrouw zou dus wel in die mannenwereld moeten passen. Daarnaast wijst Taal erop dat een groep mannen ook niet zo snel een avondje cocktails gaat drinken. “Dat is wel meer iets voor vrouwen en zij willen natuurlijk graag een man achter de bar zien.” Ook bij workshops, die ze vaak gaf bij Level, viel dit haar op. “Dan keken de deelneemsters in het begin toch altijd een beetje teleurgesteld als ik kwam opdraven als vrouw. Maar ik kom natuurlijk uit het pornstar-tijdperk, hè. (De pornstar martini staat vooral bekend als vrouwencocktail, red.). Daar heb ik er wel 30.000 van gemaakt.”
Om meer vrouwen achter de bar te krijgen, denkt Taal dat het nodig is dat ze echt enthousiast gemaakt worden, en vervolgens getraind. “Het is nu nog niet gangbaar om als vrouw cocktails te gaan shaken. Vergelijk het met chef-koks: in die wereld zijn vrouwen ook nog zeldzaam.” Zelf bemerkte ze in het bartendingwereldje trouwens wel voordelen van het vrouw-zijn. “Je valt toch eerder op. Ik was toch altijd die getatoeëerde, Rotterdamse chick achter de bar en dat bleef hangen. Ja toch?”
Sharai Rodrigues
Sharai Rodrigues (33) werkt als bartrainer voor ISAAC Company en leerde het vak bij cocktailbar Henry’s in Amsterdam. Vorig jaar won ze het NBC NK Bartending en werd ze vervolgens derde op het IBA WK Bartending in Kopenhagen. Daarmee was ze de hoogst scorende vrouwelijke bartender.
Volgens Rodrigues gaat het anno 2018 in ieder geval steeds beter met meer vrouwen achter de bar. “Er is meer talent om bartender te worden én meer ambitie, in plaats van dat ze standaard in de bediening willen gaan werken. Toch bestaat bij veel vrouwen voornamelijk nog het beeld dat zij in de service werken en mannen achter de bar. Of ze durven niet, of worden al snel onderuitgehaald door hun mannelijke collega’s. Je moet namelijk wel tegen een stootje kunnen en een grote mond hebben in de horeca - denk bijvoorbeeld ook aan de hiërarchie in de keukens. Toch staan er gelukkig steeds vaker vrouwen achter de bar, om de liefde voor bartending te verspreiden en te laten zien dat het niet alleen een mannenberoep is. Steeds meer dames zien bovendien ook de carrièremogelijkheden.”
Dingen waar Rodrigues zelf tegenaan liep, waren gestoeld op de gedachte dat vrouwen niet zouden kunnen bartenden, of slechter of trager zouden zijn dan mannen. “‘Laat mij maar even’, werd dan gezegd. Of: ‘Ik maak die cocktail wel even snel voor je’. Ik moest me dus bewijzen en heb een jaar lang als barback gewerkt. Toen werd echter wel duidelijk dat ik een stuk beter was dan menig mannelijke collega.”
Ondernemers zouden volgens haar sowieso beide seksen achter de bar moeten zetten. “Als je zowel vrouwelijke als mannelijke bartenders hebt, bereik je een groter publiek en spreek je meer mensen aan. Daarnaast brengen vrouwen hun gastvrijheid vaak met meer charme en zachtheid. De regels voor beide partijen zijn wel hetzelfde, en moeten dat ook blijven: hard werken, verstand hebben van cocktails, mooie drankjes maken, gastvrijheid verlenen en geld verdienen natuurlijk. En als je dat kunt, maakt het niet uit wie er achter de bar staat.”
Tess Posthumus
Tess Posthumus is nu 30 jaar en zonder twijfel de bekendste (vrouwelijke) bartender van Nederland. Ze is samen met Timo Janse eigenaar van Flying Dutchmen Cocktails (FDC) in Amsterdam, werkt freelance als hospitalityprofessional en won uiteraard vele wedstrijden. “Als je de enige vrouw bent die deelneemt aan een cocktailcompetitie, val je snel op. Maar toen ik dergelijke wedstrijden begon te winnen, dachten mannelijke collega’s net iets te vaak dat dit kwam doordat dat ik een meisje ben. Dat was best frustrerend.”
Ook Posthumus ziet dat het de laatste jaren wel beter gaat met vrouwen in de cocktailindustrie. Maar dat het nog lang niet gelijk is verdeeld, moge duidelijk zijn. “Bij FDC hebben we toevallig wel 2 mannelijke en 2 vrouwelijke fulltimers achter de bar staan, maar ik denk dat ik als vrouwelijke barondernemer voor de sollicitaties ook wel meer dames aantrek.” Om tot gelijkheid in de hele horeca te komen, moet de branche bij het begin beginnen, vervolgt ze. “Bij de start van een horecacarrière zijn de jongens vaak runner of barback, om daarna door te stromen naar een positie achter de bar. Vrouwen komen standaard in de bediening te staan, om daar vervolgens eeuwig te blijven. Ik heb ooit zelfs in een restaurant gewerkt waar je alleen als man achter de bar mocht staan. Misschien wordt het nog te veel beschouwd als zwaar werk. Maar verpleegkundige, dat toch wordt gezien als een typisch vrouwenberoep, is volgens mij net zo zwaar.”
Tot slot heeft ze ook wat adviezen voor jonge vrouwen die een carrière achter de bar willen starten. “Gedraag je als een professional en weet daardoor af te rekenen met de vooroordelen die nog heersen. Kom voor jezelf op! Geef aan waar je ambities liggen, communiceer deze duidelijk en sta hiervoor op je strepen. En wees vooral jezelf; ga je niet mannelijker of vrouwelijker voordoen dan je bent.”
.jpg)