Britse keuken verovert Nederland: van scones tot meat pies

In de afgelopen decennia is het culinaire imago van Groot-Brittannië compleet veranderd. Niet langer fantasieloos of nodeloos zwaar, maar smaakvol, ambachtelijk en verrassend verfijnd. Dankzij een nieuwe generatie chefs en betere ingrediënten kreeg de Britse keuken een nieuw gezicht, zonder z’n charme te verliezen.

De high tea werd afgestoft, de pubcultuur opgefrist. De gastropub werd begin jaren ’90 geboren (met The Eagle in het Londense Clerkenwell als godfather): een plek waar je relaxed aan de bar zit met een pint en een steak and ale pie van restaurantkwaliteit op je bord krijgt. Deze zaken maakten de keuken weer zichtbaar, haalden het stigma eraf en lieten zien: dit is gewoon héél goed eten.

Verhalen uit Londen

Nederlandse chefs kwamen terug uit Londen met verhalen over robuuste cafés met speciaalbier maar óók mooie wijnen, over lunchspots waar eggs benedict naast shepherd’s pie op de kaart stonden, en over tea rooms met prachtige taartjes en scones. Stuk voor stuk plekken met comfort food en een vibe waarvoor je wil blijven hangen. Dat wilden ze hier ook.

De Britse keuken kent in Nederland een paar vroege grondleggers. Al in de jaren tachtig drukte de Britse chef Jean Beddington haar stempel op de Amsterdamse gastronomie. Haar restaurant Beddington’s, dat ze dertig jaar runde, tot 2013, bracht Engelse invloeden naar de hoofdstad, op een verfijnde manier die haar tot een voorloper maakte.

Hetzelfde valt te zeggen voor Pilkington’s in Den Bosch, dat al sinds 1990 bestaat. “In het begin waren wij een vreemde eend in de bijt, maar wel gewaardeerd”, vertelt eigenaar Bart Derks, die de zaak sinds 1993 bestiert. “Vooral onze lunchgerechten vielen goed in de smaak, maar de high tea was destijds nog een onbekend fenomeen in Nederland.” Inmiddels is die uitgegroeid tot een vaste waarde, compleet met patisserie uit eigen keuken.

Vegetarische portobello Wellington

“Er is in 35 jaar veel veranderd, maar de Ploughman’s lunches en Shepherd’s Pie staan nog steeds op de kaart”, aldus Derks. Toch evolueerden veel gerechten mee met de tijdsgeest; de vegetarische Portobello Wellington is daar een mooi voorbeeld van.

“We proberen jaarlijks naar Londen te gaan om inspiratie op te doen. Daar zie je hoe klassieke zaken als The Wolseley en Fortnum & Mason fier overeind blijven, maar ook dat er telkens nieuwe concepten komen, zoals The Ned en NoMad.” Ook Pilkington’s interieur groeide mee. Waar het ooit leunde op de Engelse country style, ademt het restaurant nu een sfeer die niet zou misstaan in hartje Londen.

*Tekst gaat verder onder de foto.

Opmars gastropubs

De echte opmars van het gastropub-concept kwam in ons land pas later. Vessel 11 in Rotterdam zette in 2014 als eerste die stap: gevestigd in een Brits lichtschip uit 1951, serveren ze klassiekers als fish & chips en Sunday roast in een relaxte setting met livemuziek.

Twee jaar later, in 2016, startte de Britse chef Justin Brown The Chippy in Amsterdam, een moderne fish & chips pop-up die razend populair werd (inmiddels gesloten, red.). In datzelfde jaar opende chef Graham Mee, oorspronkelijk afkomstig uit Liverpool, Graham’s Kitchen in onze hoofdstad; een casual fine dining-restaurant met Engelse invloeden.

In 2017 kwam The Cottage in Amsterdam-Oost, opgericht door een team van vier, waaronder Betke Winters. “Het idee ontstond tijdens een vakantie in Engeland”, vertelt ze. “We bezochten farmers markets, zagen overal huisgemaakte taarten en dachten: dit is het. Laagdrempelig, maar goed eten, met lokale producten en een relaxed gevoel.”

Inmiddels wordt The Cottage geroemd om haar eigen interpretatie van succesnummers als pies, sausage rolls, scones en de Sunday roast. De Brexit gaf dit succes een extra zetje. Het aantal Britten in Nederland groeide, en daarmee ook de vraag naar vertrouwde gerechten.

*Tekst gaat verder onder de foto's van The Cottage.

Williams Farmhouse

Dat het gastropub-repertoire zeer elegant kan zijn, laat William’s Farmhouse zien. Begin 2025 toverde het team achter Café Garçon en Brasserie Margaux een pand in Amsterdam-Zuid om tot een Engels landhuis, compleet met kroonluchters en antiek servies. Op de kaart: een Scotch egg met hert en varkensworst, fish & chips met kaviaar, en een huisgemaakte pastei met lamsvlees, merg en aardappelpuree – optioneel met foie gras of truffel als supplement. Troostrijk eten, maar met een luxe twist.

Deze herwaardering past in de huidige tijdsgeest. In onrustige tijden grijpen we terug naar huiselijkheid. We willen geen overgecompliceerd gefröbel met schuimpjes en poedertjes, maar gerechten die vullen, verwarmen en iets vertrouwds oproepen. Gerechten die je het gevoel geven dat iemand met liefde voor je zorgt, een knuffel in een kom (met veel jus, graag).

*Tekst gaat verder onder de foto's van William Farmhouse.

Niet zo complex 

“Daar leent deze keuken zich inderdaad uitstekend voor”, zegt Derks van Pilkington’s. “Niet alleen de hartige gerechten zoals de pies, maar zeker ook de zoetigheden. Vorig jaar kerst hebben we onze apple crumble vernieuwd – die staat al 35 jaar op de kaart – en die is als Crazy Crumble online viraal gegaan. De Engelse keuken is bovendien niet zo complex als bijvoorbeeld de Franse, en dat past goed bij deze tijd.”

Ook Winters van The Cottage kan dit beamen. “Dat homey gevoel is anno nu erg belangrijk”, zegt ze. “Dat is zeker versterkt door corona, toen alles niet per se ingewikkeld meer hoefde. Echt lekker eten, zonder gedoe. Soms komt er iemand binnen – een Britse expat die hier woont – en bestelt een roast en een pint Guinness. En dan zitten ze daar met tranen in hun ogen. Ze zeggen: dit is het dichtst bij thuis dat ik in jaren ben geweest. It’s like a slice of home.”

Veel kansen

Het is voor horecaondernemers in het hele land slim om over het Kanaal te kijken voor inspiratie, want deze keuken biedt volop kansen. Veel van de bekende gerechten zijn bovendien flexibel inzetbaar. Een Scotch egg kun je klassiek serveren, maar zeker ook vullen met luxe truffelworst of juist een vegetarisch alternatief.

Daarbij lenen deze gerechten zich uitstekend voor storytelling. Geef gasten context: waar komen de producten vandaan, wat maakt deze versie bijzonder? Een verhalende menukaart of een krijtbord met ‘de roast van de dag’ geeft karakter én verhoogt de beleving.

The Cottage merkt dat gasten behoefte hebben aan flexibiliteit en speelt daar op in. “Bij ons kun je de hele dag door alles bestellen. Of je nu om 11.00 uur een pie wil of ’s avonds een full breakfast: het kan allemaal”, aldus Winters. “Het draagt bij aan een ontspannen sfeer en dat spreekt mensen aan.” Ze pleit daarnaast voor meer variatie in ontbijtopties. “In Engeland kun je kiezen hoe je je ei wil: gepocheerd, gebakken, als roerei… Dat zie je in Nederland nog niet genoeg.”

*Tekst gaat verder onder de foto's van The Cottage in het groene kader.