Terrassenleer

Terrassenleer

Rassenleer. Ineens ging het er weer over. Een of andere Amsterdamse wannabe-politicus liet zich namelijk heel ongelukkig uit over een relatie tussen mensen van diverse afkomst en verschillend succes. Ik heb niet zoveel met rassenleer. TERrassenleer daarentegen …

Door: Ricardo Eshuis

Nog even en het is weer rokjesdag (als ik dat nog mag zeggen sinds #metoo). De temperatuur stijgt en buiten kan weer diefje-met-verlos gespeeld worden. Dat spel ja, want blijkbaar mogen 4- tot 10-jarigen geen cowboytje en indiaantje meer spelen omdat dit racistisch zou zijn. Een van de grote horecatempels, Tivoli, besloot daarom onlangs om dat soort kinderfeestjes niet meer te organiseren.

Maar goed: rokjesdag dus. Daar moeten ze echt van afblijven. Zo niet voor mij, dan wel voor het feit dat het een belangrijke thermometer is voor horecaondernemers om het terras weer uit te stallen voor de hordes gasten die van de eerste zonnestralen willen genieten. Dan worden ook de blikken met terrasmedewerkers opengetrokken. Goed ingewerkt, met kennis van zaken en nog met een glimlach ook. Ja, zo gaat dat in Spanje.

In ons land hebben we die voorraadblikken niet. Het wordt zodoende ook dit jaar weer de grootste uitdaging: de bezetting van de brigade. Want al hou je je nog zo goed bezig met de nieuwste terrastrends, kleurstellingen en afwisseling van weerbestendig rotan en gespannen draadstaal voor de stoelen; de grootste vraag is niet wannéér die tripel naar de gast aan tafel 13 gaat, maar óf die er überhaupt gaat komen.

Als ondernemer moet je aan de bak om je brigade bezet te krijgen. Een heel makkelijk, maar wezenlijk punt om dan mee te scoren is werkplezier. Dit ontstaat als mensen goed zijn toegerust om hun werk te kunnen doen. Als je ervoor zorgt dat nieuwe terraslopers getraind worden, voorkom je heel veel ergernissen. Zowel de gast als medewerker heeft hier baat bij. Die gast is sowieso wel getraind: een soepele pols om het glas te heffen, een zonnebril en een pinpas. Maar die medewerker? Heeft hij productkennis en beheerst hij de serveertechnieken?

Het is zo simpel: regel een training en zorg ervoor dat je (nieuwe) medewerkers met goed fatsoen hun werk kunnen doen. Is er daarnaast ook iemand die hen op een positieve manier helpt en steunt op de eerste, drukke dagen? Waarom zijn er eigenlijk geen terrassenleermeesters? We hebben ze in de keuken, het restaurant en de frontoffice - op het terras zie ik ze echter niet.

Zo kom ik uit bij 3 essentiële regels van de TERrassenleer. Ten eerste staan er getrainde medewerkers met basiskennis van producten en serveertechnieken. Daarnaast is er een terrassenleermeester als vraagbak en coach, één die zelf natuurlijk ook meeloopt. Ten slotte zijn er flesjes zonnebrandolie aanwezig. Gratis. Want we weten het inmiddels: achter het windscherm, in de zon, verbranden mensen als een malle. En je weet: een gast die smeert is er één die terugkeert.

Artikel delen