Prijsplafond
In de radiotalkshow Spraakmakers draaide het onlangs om de stelling: ‘De horeca is te duur geworden’. Het overgrote deel van de bellers reageerde verontwaardigd op de prijsstijgingen. Slechts een enkeling gaf aan dat ook de horeca te stellen heeft met hogere kosten en deze noodgedwongen moet doorberekenen aan de gast.
Allereerst de stelling: ‘De horeca is te duur geworden’. Kennelijk was het al duur, nu is het blijkbaar té duur geworden. In de woorden van een mede-columnist: we naderen het prijsplafond, waarboven de Nederlander niet langer bereid zou zijn te betalen.
Feitelijk valt er veel af te dingen op deze stelling. De gemiddelde koopkracht en dus het reëel besteedbare inkomen is inmiddels in een reeks van loonstijgingen hersteld. ABN AMRO verwacht dit jaar een loonstijging van 4,4%, terwijl de inflatie op 3,1% ligt. Met andere woorden, je houdt weer meer over in je portemonnee.
Perceptie
‘Duur’ is daarmee vooral een kwestie van perceptie. Ik ben de laatste om te beweren dat percepties niet tellen, maar dat mag nog geen reden zijn om dit beeld niet te corrigeren als daartoe voldoende reden is. De Nederlander zal op den duur wennen aan de hogere prijzen in de supermarkt of in het restaurant. Maar we schieten onszelf in de voet als we roepen dat de prijzen inderdaad te hoog liggen.
Ik denk bijvoorbeeld aan influencers die klagen over de hoge prijzen en op zoek gaan naar restaurants met ‘redelijke’ prijzen. Feit is dat een prijsaanpassing redelijk is gezien de koopkrachtontwikkeling en dat vasthouden aan een lage prijs dat juist niet is, met het oog op de flinterdunne marges in deze branche.
Verhoog die prijzen
Het lijkt soms alsof onze branche gehouden is aan andere economische normen, vanuit een bepaalde visie op goed gastheerschap. Dat lijkt me niet billijk en vooral niet verstandig. Ik raad iedereen aan om niet te talmen en het zuur te nemen. Dat deden alle supermarkten en groothandels onmiddellijk.
En dan nog iets: Er wordt vaak geroepen dat eten in het buitenland, vooral in Spanje, zoveel goedkoper is. Dat klopt. Dat heeft enerzijds te maken met een cultuur waarin de gewone Spanjaard regelmatig buiten de deur eet. En anderzijds met de absurd lage lonen waardoor de Spaanse ober nauwelijks rondkomt en massaal emigreert op zoek naar een beter leven. Overigens is Spanje bezig met een inhaalslag, dus haast je als je nog van een goedkoop menú del día wilt genieten.
.jpg)