Café De Brasserie in Emmen: al ruim veertig jaar de huiskamer van de regio

Al meer dan veertig jaar is Café De Brasserie in Emmen voor veel gasten een tweede huis: een klassieke zaak waar je als puber je eerste date hebt, op latere leeftijd ’s ochtends rustig de krant komt lezen of met vrienden ‘s avonds komt borrelen. En iedereen daar tussenin. “Bij ons hoort iedereen erbij”, vertelt de 32-jarige eigenaar Nick Zoer met een glimlach. “Het is echt de huiskamer van de regio.”

De zaak werd in 1983 opgericht door zijn vader Gerrit Zoer en begon in bescheiden vorm: met een pooltafel, dartborden en een klassieke bruine kroegsfeer. In de loop der jaren groeide het bedrijf mee met de tijd. Een grote verbouwing in 2000 zorgde voor een doorbraak: er kwam een serre bij, het terras werd flink uitgebreid – inmiddels zijn er 240 plekken - en uiteindelijk kwam het hele pand ter beschikking.

*De tekst gaat verder onder de afbeelding van Nick Zoer.

Opgroeien in de zaak

“Ik ben letterlijk opgegroeid in de zaak. Ik kon eerder biertappen dan lopen”, vertelt Nick. “Tussen de rookwolken door begon ik op mijn veertiende met glazen halen, kratjes sjouwen en afwassen. Langzaam kreeg ik steeds meer verantwoordelijkheden.” Hij is er nooit meer weggegaan. Werken met je vader als baas bleek soms een uitdaging.

“We hadden allebei een sterke mening en botsten regelmatig. Maar juist dat maakte het ook krachtig – je bent veel aan het sparren en daar groeiden we ook van. Maar we waren het zeker niet altijd eens. Ik vond dat de keuken belangrijker moest worden, net zoals het overdekte terras. Tijdens corona zijn we gaan investeren in buiten: verwarmde plekken, extra zitplaatsen. Dat heeft ons echt geholpen.”

Sinds twee jaar staat hij zelf aan het roer. “De overgang van medewerker naar eindverantwoordelijke is geleidelijk gegaan. Mijn vader is overleden in 2023, hij had een lang ziekbed en in die tijd heb ik steeds meer verantwoordelijkheden overgenomen. In het begin kon ik nog op hem terugvallen en veel met hem sparren, dat mis ik nu wel. Gelukkig is bedrijfsleider Leo Meulenbeld er nog steeds – hij is hier al vanaf het begin. Hij is goud waard.”

*De tekst gaat verder onder de afbeeldingen van het interieur.

Vaste gezichten, vertrouwde service

De zaak heeft zich door de jaren heen flink ontwikkeld, maar blijft trouw aan zijn roots. “We zijn meer gaan focussen op het eten, het uitgaan tot diep in de nacht doen we niet meer. We zijn terug naar de basis gegaan, zoals we het café ooit begonnen. Je luistert naar de gasten en markt. Ze willen geen keiharde muziek meer, maar lekker borrelen en bijpraten."

"We hebben nu een uitgebreide dinerkaart, veel speciaalbieren en we spelen actief in op trends. Een gin-tonic of baco, zoals we die vroeger schonken, is niet genoeg meer – we hebben nu tien verse cocktails op de kaart, het personeel is er speciaal voor getraind." Een deel van het personeel werkt hier al tientallen jaren, zegt Nick.

Dat is volgens hem ook de kracht van de zaak: vaste gezichten, vertrouwde service. “We zijn een begrip in de regio, dankzij het team dat hier dag in dag uit staat, dat onze gasten kent en weet wat ze willen. Zij maken de sfeer, zij maken het verschil. Ik ben met veel van hen ook opgegroeid. Eerst gaven ze me een Fristi in de kinderwagen, nu stuur ik hen aan. Dat gaat heel natuurlijk, we zijn een grote familie, iedereen die hier werkt heeft echt hart voor de zaak.”

Live cooking

Hoewel de kern hetzelfde is gebleven, zijn er ook de nodige veranderingen doorgevoerd. Zo is de bar achterin, toen ze ’s nachts nog een disco hadden, eruit gehaald om meer zitplekken te creëren. Een andere grote stap was, naast de serre, de toevoeging van Café De Tempelier, een aparte ruimte op de bovenverdieping, die nu gemiddeld twee tot drie keer per week wordt verhuurd voor feesten en partijen.

“We hebben er een Big Green Egg midden in de zaal staan, waarmee we live cooking kunnen doen. Dat vinden gasten fantastisch – het maakt het net wat persoonlijker dan een buffet.” Een ander geliefd onderdeel van de zaak is de Monday Night Music Club.

“Tijdens corona moesten we stoppen, maar sinds vorig jaar zijn we weer begonnen – nu elke laatste maandag van de maand. Elke week is te duur geworden, maar we wilden dit echt behouden. Het is altijd belangrijk geweest voor De Brasserie: live muziek van onze huisband, lokale bands en jonge muzikanten erbij betrekken. Dat hoort gewoon bij ons.”