Edwin Klaasen: “Stilzitten? No way!”

Edwin Klaasen, directeur van broodbedrijf Desemenzo (dat aan de horeca levert), had corona en zat twee weken met zijn vrouw en twee zoons in quarantaine. “Toen ik weer naar buiten mocht, stond de hele horeca stil en begon de ellende hier pas echt. Maar nu stilzitten? No way!”

Tekst: Iris Kranenburg

Jij was één van de eerste corona-patiënten in Nederland.
“Ja, toen ik op 1 maart met mijn gezin en vrienden terugkwam van een ski-vakantie uit Noord-Italië voelde ik me steeds grieperiger. Ik wist toen nog niet dat ik besmet was, maar uit voorzorg bleven mijn vrouw, twee zonen en ik binnen. Al snel kreeg ik koorts, een drukkend gevoel op de borst en begon ik te hoesten. Woensdag konden wij ons laten testen en een dag later bleek dat wij corona hadden. Ik had toen drie dagen echt last en daarna niet meer, maar het GGD-advies was toen nog: blijf twee weken binnen vanaf het moment dat je je ziek voelt. Dat hebben we gedaan.” 

Je was veel te zien en te horen in de media.
“Op 5 maart heb ik via mijn socials een statement gedeeld dat ik corona heb en voorlopig binnenblijf. Ik wilde absoluut mijn verantwoordelijkheid pakken en niemand besmetten. Bovendien gingen mensen in Waalwijk, waar ik woon, speculeren toen bekend werd dat ‘een gezin uit Waalwijk’ besmet was. Dan kun je beter zelf de regie in handen houden om mensen te informeren wat ze moeten doen bij een besmetting. Geen sensatie, maar informeren. Mijn netwerk is zó groot, dus ik wilde echt wat laten horen.”

Toen jij weer naar buiten mocht, was alles anders.
“In eerste instantie ging ik weer vol goede moed aan de bak en vertrok ik naar Vlieland voor afspraken met klanten. Dat was heel snel voorbij. Een paar dagen later stond de wereld stond op z’n kop. Alles was in elkaar gezakt. Dát was echt heel vreemd. Toen zondag tijdens de persconferentie bekend werd dat eet- en drinkgelegenheden een half uur later moest sluiten, heb ik huilend voor de televisie gezeten.”

Hoe groot zijn de gevolgen voor jouw bedrijf?
“Ik ben gaan hardlopen en natuurlijk moest ik meteen daarna een risico-analyse maken en dingen regelen, zoals uitstel van huur en werktijdverkorting aanvragen. Desemenzo heeft drie bakkerijen, 42 mensen in dienst en levert via groothandels aan de horeca, van pannenkoekenrestaurant tot driesterrenzaak. Ik ga van 60.000 tot 80.000 euro omzet per week naar 0 euro. De prognose van 2020 kan de papierversnipperaar in. Als deze crisis voorbij is, zullen we dit zeker nog twee jaar gaan voelen. Ja, ik ben blij met de financiële steun van de overheid, maar uiteindelijk is dat een druppel op de gloeiende plaat. Want we krijgen nu wel uitstel van bepaalde betalingen, maar straks moet het alsnog betaald worden. Normaal bekijk je je zaken per jaar, per kwartaal of per maand, nu  bijna van uur tot uur. Maar goed, al snel dacht ik: ik ben ondernemer en bloedje fanatiek! Stilzitten? No way!”

En wat is het resultaat van die mindset?
“Als ik mijn broden verkoop aan groothandels, moet de houdbaarheid nog zo’n zeven maanden zijn. De broden die ik nu heb liggen hebben een houdbaarheid van acht maanden. Kortom: alles kan weg. Via www.etenover.nl bied ik mijn broden via in het leven geroepen afhaalpunten, zoals delicatessenwinkels, in aan consumenten. Dat worden een soort Post NL ophaalpunten. Maar ik zie ook ontzettend veel andere initiatieven en ondernemers die hun tijd echt goed benutten. Kijk naar iemand als Pim de Lange van hamburgerrestaurant Ter Marsch & Co. Hij focust op bezorging én houdt nu met zijn personeel de grote terrasschoonmaak. Daarmee geef je als ondernemer een goed signaal af, creëer je saamhorigheid en loyaliteit. Daar word ik echt blij van!”

Hoe voel je je nu?
“Goed! Ik ben echt iets gaan beseffen: het is maar geld. Dan ga ik maar in een kleinere auto rijden, dan ga ik maar op kantoor wonen in plaats van in een huis. Ik ben gezond en niet ziek. Daar gaat het om. Alleen met z’n allen kunnen we ervoor zorgen dat het goedkomt!"