Van IT naar horeca: Eva de Witt blaast nieuw leven in hotel ’t Spijker

Al 250 jaar is hotel ‘t Spijker in het Gelderse Beek (bij Nijmegen) in handen van de familie Jansen, waar tot voor kort Rob Jansen als zesde generatie de leiding had. Hij was erop voorbereid dat dit niet altijd zo zou blijven, zijn kinderen hadden allemaal geen interesse om de zaak over te nemen. Ze vinden het allemaal een prachtige zaak, hebben er in hun jeugd gewerkt en komen er graag ‘thuis’, maar wilden het niet voortzetten.

Ondertussen is het hotel tijdens de coronaperiode al kort overgedragen aan een bedrijfsleider, maar wegens alle hectiek die deze tijd met zich meebracht, nam Jansen het bedrijf weer terug. “Mijn vader en zijn vrouw Petra wilden er zeker van zijn dat het in haar huidige kracht zou blijven bestaan”, vertelt Eva de Witt (43). “Maar er komt uiteindelijk een keer een moment dat ze er echt afstand van moeten doen, dus daar waren ze een plan voor aan het bedenken."

*De tekst gaat verder na de afbeelding.

Onverwachte boodschap

Totdat er een onverwachte wending komt; dochter Eva meldt plots het stokje wél over te willen nemen, tot grote blijdschap én verbazing bij Rob en Petra. De Witt, die met haar gezin op een steenworp afstand van het hotel woont, maakte lange tijd carrière in de IT. “Dat vond ik erg fijn, om op mijn eigen benen te staan en, weliswaar op een ander vlak, ervaringen op te doen in het bedrijfsleven.”

Maar in de IT had ze eigenlijk bereikt wat ze wilde, en ze vroeg zich steeds vaker af of ze dit nog 25 jaar wilde doen tot haar pensioen. Waarna ze de knoop doorhakte en haar vader belde. "Er volgden nog wel wat gesprekjes over waar mijn omslag vandaan kwam, maar ze waren vooral ook heel enthousiast. De puzzelstukken vallen fantastisch mooi in elkaar op deze manier. Het is altijd van vader op zoon doorgegeven en nu aan mij, als eerste dochter.”

Overname in fases

Door middel van een zachte landing neemt De Witt de zaak over. “Ze zijn bezig aan de laatste jaren van het runnen van ’t Spijker en ze vinden het erg leuk om dit samen met mij te doen." Vader Rob en zijn vrouw Petra bouwen geleidelijk af en De Witt neemt steeds meer taken over. Concrete afspraken over het verdere beloop maakten ze niet. “Dit werkt het beste voor ons. Mijn vader heeft de zaak vijftig jaar gerund en ze wonen ook nog in het pand, dus cold turkey stoppen is niet hun wens. En op deze manier kunnen ze steeds meer van hun pensioen genieten, terwijl het bedrijf in goede handen blijft."

Oude ervaring, nieuwe energie

De samenwerking verloopt goed, zegt De Witt. “Het eerste jaar voelde als een warm bad. Ik leer veel van hen, maar breng zelf tegelijkertijd ook nieuwe energie en verfrissende ideeën in.” Vroeger, toen De Witt als bijbaan in het hotel werkte, dacht ze dat het niet goed zou samengaan. “Zij hebben hun ervaring en gewoontes en dan kom ik met mijn nieuwe ideeën en toch ook wel wat onrust om ergens je stempel op te willen drukken. Dat kon in mijn ogen nooit goed samengaan.”

Maar nu, een aantal jaar later, met meer rust als persoon én zelf opgedane ervaring, denkt De Witt er anders over. “We doen dit niet al 250 jaar met de familie om op korte termijn alles om te gooien en te vernieuwen.” Ze omschrijft het als een proces van doorontwikkelen en relevant blijven, maar ook vooral met elkaar naar de lange termijn kijken om te groeien. “Met die benadering heb je veel meer rust, in plaats van dat je vanwege een bepaalde bewijsdrang elke maand of ieder kwartaal een doel wil bereiken.”

*De tekst gaat verder na de afbeeldingen.

Toekomstplannen

Toch heeft ze in de nabije toekomst wel plannen voor veranderingen. De focus ligt nu vooral op het runnen van de dagzaak en iets minder op het hotelconcept. Het hotel telt momenteel zes kamers, maar De Witt wil dit mogelijk weer uitbouwen, net zoals vader Rob ooit deed toen hij het overnam van zijn vader. Maar in de loop der jaren besloot hij het aantal kamers toch weer af te bouwen, een deel werd verbouwd tot appartementen.

"Hij werd ook ouder, en je draait in een hotel toch iedere avond als laatste de deur dicht, waarna je 's ochtends voor dag en dauw het ontbijt klaar staat te maken. Maar op de lange termijn denk ik dat er zeker weer meer vraag naar hotelkamers zal zijn. We wonen in een hartstikke mooi land en zijn ons allemaal bewust dat we niet elke week in een vliegtuig moeten stappen. Dus waarom niet gewoon meer genieten van de omgeving iets dichter bij huis?”

Solide

Vooralsnog vormt het hotel, met populair restaurant en terras, nog altijd een solide basis. “Het hotel is een bekende naam in de regio, ik hoef niet opnieuw te beginnen, dus het voelt comfortabel." De komende jaren ligt de focus volgens haar op het geleidelijk door ontwikkelen van het hotel en restaurant. "Er zullen ongetwijfeld hobbels en uitdagingen komen, maar voor nu voelt het heel goed. Met het fijne team dat er staat voel ik dat we dat zeker aankunnen."